اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) چیست؟
اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD ) یک اختلال شایع عصبی رشدی است که میلیون‌ها کودک و بزرگسال را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد. این اختلال با علائمی مانند بی‌توجهی، بیش فعالی و رفتار تکانشی مشخص می‌شود.
علائم ADHD
علائم ADHD به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
بی‌توجهی: شامل مشکلاتی در تمرکز، پیروی از دستورالعمل‌ها، تکمیل وظایف، سازماندهی و اجتناب از حواس پرتی است.
بیش فعالی: شامل فعالیت بیش از حد، بی‌قراری و مشکل در نشستن آرام است.
رفتار تکانشی: شامل تصمیم‌گیری ناگهانی بدون فکر کردن به عواقب، صحبت کردن بدون نوبت، پریدن وسط حرف دیگران و مشکل در صبر کردن است.
شدت علائم ADHD می‌تواند از فردی به فرد دیگر متفاوت باشد. برخی افراد ممکن است علائم خفیفی داشته باشند که به طور قابل توجهی بر زندگی روزمره آنها تاثیر نمی‌گذارد، در حالی که برخی دیگر ممکن است علائم شدیدتری داشته باشند که عملکرد آنها را در مدرسه، محل کار یا در روابطشان مختل کند.
انواع ADHD
سه نوع اصلی ADHD وجود دارد:
نوع بی‌توجهی: این نوع با علائم بی‌توجهی مشخص می‌شود، در حالی که علائم بیش فعالی و تکانشگری خفیف یا وجود ندارد.
نوع بیش فعالی-تکانشگری: این نوع با علائم بیش فعالی و تکانشگری مشخص می‌شود، در حالی که علائم بی‌توجهی خفیف یا وجود ندارد.
نوع ترکیبی: این نوع شامل علائم هر دو نوع بی‌توجهی و بیش فعالی-تکانشگری است.
علل ADHD
علت دقیق ADHD ناشناخته است، اما به نظر می‌رسد ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی در آن نقش داشته باشد. مطالعات نشان داده‌اند که ADHD در خانواده‌ها شایع است و احتمال ابتلای کودکان به این اختلال اگر یکی از والدین یا هر دوی آنها مبتلا باشند، بیشتر است. برخی از عوامل محیطی که ممکن است خطر ابتلا به ADHD را افزایش دهد، عبارتند از:
· قرار گرفتن در معرض سرب در دوران بارداری یا زایمان
· زایمان زودرس یا کم وزنی هنگام تولد
· آسیب به سر
· سوء مصرف مواد مخدر یا الکل توسط مادر در دوران بارداری
تشخیص ADHD
تشخیص ADHD بر اساس معاینه پزشکی، مصاحبه با بیمار و والدین یا مراقبان او و تست‌های مختلف انجام می‌شود. هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص ADHD وجود ندارد، اما پزشکان از ترکیبی از روش‌ها برای ارزیابی علائم و رد سایر علل احتمالی مشکلات تمرکز و رفتار استفاده می‌کنند.
درمان ADHD
هیچ درمانی برای ADHD وجود ندارد، اما درمان‌های مختلفی می‌تواند به کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این اختلال کمک کند. درمان ADHD معمولا شامل ترکیبی از دارو درمانی و رفتار درمانی است.
· دارو درمانی: داروهای مختلفی برای درمان ADHD وجود دارد، از جمله محرک‌ها، غیر محرک‌ها و داروهای ضد افسردگی. نوع و دوز دارو بسته به فرد و علائمش تجویز می‌شود.
· رفتار درمانی: رفتار درمانی می‌تواند به افراد مبتلا به ADHD یاد دهد که چگونه توجه خود را متمرکز کنند، رفتار خود را کنترل کنند و مهارت‌های حل مسئله را توسعه دهند. انواع مختلفی از رفتار درمانی برای ADHD وجود دارد، از جمله رفتار درمانی شناختی-رفتاری (CBT) و آموزش مهارت‌های والدین.
با تشخیص زودهنگام و درمان مناسب، افراد مبتلا به ADHD می‌توانند زندگی پربار و موفقی داشته باشند.
به نقل از: ravanshenasnovin.ir